Philipp Kruse, Zwitsers advocaat, gaf recentelijk een voordracht in het Europese Parlement. Deze toespraak van Kruse raakt een snaar. De timing, de ernst van de situatie – het lijkt nu of nooit te zijn dat de WHO wordt ontmaskerd en ontmanteld. Medisch en ethisch adviseur Wendy Mittemeyer vat kort en bondig in vijf punten samen dat de WHO een totalitaire machtsstructuur is:
 

Philipp Kruse legt bij het Europees Parlement op 4 juli jl. treffend uit waarom WHO, Gavi en Europese Cie een totalitaire permanente machtsstructuur vormen:
 
1. De General Director kan met een druk op de knop een gezondheidscrisis uitroepen.
 
2. Alles wat de WHO aanbeveelt zal uiteindelijk verplicht worden.
 
3. Er is geen effectieve bescherming van grondrechten op landsniveau.
 
4. De WHO zal de enige zijn die beslist wat ‘waarheid’ is t.a.v. gezondheid, incl. de welbekende censuur van onwelgevalligheid.
 
5. Er is geen mechanisme van correctie of controle meer. Ze kunnen gewoon door blijven gaan met bs zonder evaluatie.
 
Dit zal leiden tot:
 
* schending van mensenrechten
* geen evaluaties of correcties
* geen scheiding meer van machten
 
Dit wordt echter nergens besproken in de publieke arena, de parlementen of media.
 
Als mensen het zouden weten, zou men dit verschrikt en massaal afkeuren, denkt Kruse. Dat laatste betwijfelt Mittemeyer. “In mijn omgeving vindt iedereen het wel best en gaat, als WHO ‘t dicteert, gewoon spuit erin, kind van school, deur dicht, kap op, en stok in neus.”

 
 
De onderstaande video gaat op dit moment viraal. Hopelijk neemt u ook kennis van deze belangrijke informatie. De deadline van de ondertekening van de wijzigingen op de International Health Regulations is mei 2024. Als we blijven zwijgen, worden de aanpassingen in mei 24 aangenomen en gaan ze in mei 25 in. Vanaf dan zitten we in een dictatuur.

Binnenkort zullen we u berichten over concrete acties die u kunt ondernemen. Maar eerst kunt u de onderstaande video bekijken voor meer inzicht in de situatie.
 
 

 
 

Dit is de uitgeschreven tekst van deze belangrijke toespraak.

 
Ik zal beginnen met u een korte inleiding te geven over wat het plan is en wat vandaag de dag te zien is in de documenten die op tafel liggen – en waarover onderhandeld gaat worden onder de titel Nieuw Pandemie-verdrag en amendementen op de Internationale Gezondheidsregeling.

We zijn hier vandaag omdat we ons allemaal zorgen maken over de sterke druk van de Wereldgezondheidsorganisatie om haar bevoegdheden, en structurele en financiële capaciteiten uit te breiden, met een permanent effect op de soevereiniteit van de landen en op de zelfbeschikking van de mensen.

Het was in de nasleep van de covid-19 crisis dat de WHO een hervormingsproces in gang heeft gezet dat belangrijke veranderingen voor ons allemaal met zich mee zal brengen, en die elk mens en elk van de 194 lidstaten van deze planeet aangaan. Dit hervormingsproces is in 2021 gestart met twee werkstromen, die twee afzonderlijke juridische instrumenten voorbereiden: Nummer 1. Een volledig nieuw verdrag, het zogenaamde nieuwe pandemieverdrag, en nummer 2. belangrijke wijzigingen van de reeds bestaande Internationale Gezondheidsregeling (IGR). Over deze twee rechtsinstrumenten, het verdrag en de IGR, zal binnenkort worden onderhandeld en er zal de laatste hand worden gelegd.

Ze brengen wezenlijke veranderingen met zich mee. De inhoud van deze ontwerpen ligt op tafel, ze zijn openbaar en voor iedereen beschikbaar. Al over acht maanden, in mei 2024, zullen de 194 lidstaten van de WHO hun eindstemming houden over beide internationale overeenkomsten. Dit proces vindt plaats achter gesloten deuren. En vordert razendsnel.

Het wordt niet gerapporteerd of besproken in onze kranten, in onze nationale parlementen, op universiteiten of in de samenleving. Dit is onaanvaardbaar omdat deze twee juridische instrumenten ieder van ons zullen beïnvloeden door ons zelfbeschikkingsrecht – ons recht op menselijke waardigheid in het algemeen – te beperken of zelfs te verbieden, en het basisprincipe van democratische participatie te elimineren. En ook omdat de gevolgen van deze verdragen gevoeld zullen worden door de lidstaten. Ze zullen hun soevereiniteit en autonomie verliezen. Daarom moet elk mens op deze planeet de essentie begrijpen van deze twee juridische instrumenten die onder de noemer pandemiepreventie, pandemische paraatheid en pandemische respons vallen.

In een notendop: De WHO claimt in deze twee juridische instrumenten een absoluut en onaantastbaar leiderschap in alle gezondheidskwesties, ingaand zodra de WHO naar zichzelf verwijst voor pandemiepreventie, -paraatheid en -respons op een pandemische uitbraak. De WHO claimt de ultieme expertise en de ultieme macht te hebben in alle aspecten van dit brede veld.

Ik raad u aan om het huidige ontwerp van de amendementen op de IGR, artikel 38 en artikel 42 zorgvuldig te lezen. De IGR krijgt de bevoegdheid om zichzelf zeer veel macht te geven, wanneer zij beweert te handelen in het kader van dit doel. Ik raad aan om artikel 12 te lezen dat de voorwaarden vaststelt voor noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang, samen met bijlage 2 van de voorgestelde amendementen. Op basis van een uiterst wazig concept, ‘One Health’, dat in feite alles en niets betekent, kunnen de gezondheid van dieren, ecosystemen, zorgen over het CO2-niveau en natuurlijk de menselijke gezondheid aanleiding geven tot permanente maatregelen. En zij kunnen zelfs leiden tot een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid, en tot een pandemie die door de WHO wordt afgekondigd. En daarbij nummer 4, zal de WHO het recht hebben om niet alleen aanbevelingen van verschillende experts op te leggen, maar ook om alle mensen op deze planeet, of in een bepaalde regio, te verplichte tot allerlei beperkingen zoals toegangsbeperkingen, lock downs, surveillance en experimentele behandelingen. De lijst van deze mogelijke maatregelen is te vinden in artikel 18 van de IGR. Daar vind je ook een voorbeeld van de voorwaarde van het bewijs van vaccinatie. Dat was tot nu toe bedoeld als niet-bindend. In de toekomst, als het woord niet-bindend wordt geschrapt – en zoals expliciet in artikel 38 en 42 van het voorstel staat – zal de verbintenis die de lidstaten zullen aangaan als ze deze amendementen aanvaarden, de verplichting zijn om de voorgestelde maatregelen toe te passen.

Dit is nog steeds niet alles. De WHO zich ook en met name het recht voorbehouden en opeisen om als enige instantie op deze planeet alle informatie te definiëren en te controleren waarvan zij beweert dat deze gerelateerd is aan gezondheid. En dit veronderstelt ook het recht op censuur en het recht om in te grijpen in de sociale communicatie. Het lijkt zo belangrijk voor de WHO dat deze bepalingen terug te vinden zijn in beide nieuwe internationale overeenkomsten, in de Internationale Gezondheidsregeling en in het nieuwe Pandemieverdrag.

En last but not least wat betreft deze korte samenvatting die altijd gegeven zou moeten worden als we het over deze nieuwe veranderingen hebben, is het feit dat er geen mechanisme is dat de mensen of de lidstaten in staat stelt om de beoordeling van de WHO aan te vechten. Of het nu gaat om de beoordeling van de WHO over de noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid, of hun beoordeling met betrekking tot bepaalde maatregelen, of wanneer het gaat om het opleggen van een regime voor, wat zij vaccinatie noemen, hoe experimenteel dit ook is. Er zal gewoon geen stop-knop zijn. Voor geen van de lidstaten en natuurlijk ook niet voor ons, de burgers.

Dus als we het nu gewoon als geheel bekijken is het, 1. het recht van de WHO om zichzelf uit te roepen, om zichzelf automatisch toestemming te geven om een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang te claimen en dit zo lang vol te houden als ze willen, nummer 2. om aanbevelingen te doen die wettelijk bindend zullen zijn en die onderworpen zullen zijn aan een systeem van toezicht: toezicht op de mensen, en toezicht op de lidstaten. En daarbij de totale controle en het monopolie op informatie inclusief het recht op censuur, en het feit dat er geen controlemechanisme is, dat toezicht op de WHO houdt met het oog op correctie.

Wat is dan het resultaat? Nou, dat is heel eenvoudig te zeggen: Zonder open debat en zonder de mogelijkheid om verschillende meningen, verschillende hypotheses en verschillende methoden aan tafel te bespreken, zal er geen echte wetenschap zijn en uiteindelijk ook geen democratie. En er zullen geen gerechtelijke procedures en geen gerechtigheid zijn. Als het resultaat al vooraf is bepaald door één enkele autoriteit op deze planeet, kan er per definitie geen sprake zijn van een goed wetenschappelijk proces, een goed besluitvormingsproces, en kan er geen sprake zijn van democratie. Ten tweede is het een basisprincipe – en niet alleen van internationaal recht, maar ook van nationaal constitutioneel recht – dat we als mensen het recht hebben om te weten waarmee we instemmen. Dus als we ons afvragen of we zijn gevraagd, of we zijn geïnformeerd over dit proces, dat op het punt staat werkelijkheid te worden, dan is het antwoord nee.

En er moet een belangrijk onderscheid worden gemaakt tussen deze twee juridische instrumenten. Het nieuwe pandemieverdrag zal door de WHO zelf als een verdrag worden beschouwd. En zal daarom worden onderworpen aan een nationaal proces van debat en ratificatie. Dit geldt echter niet voor de Internationale Gezondheidsregeling. De Internationale Gezondheidsreglementen worden per definitie door de WHO zelf opgesteld, als je de Internationale Gezondheidsreglementen leest, worden ze gekwalificeerd als gezondheidsreglementen volgens artikel 21 van de WHO grondwet. En wat betekent dat als gevolg daarvan, er een automatische inwerkingtreding zal zijn direct na de stemming in 2024. Tot nu toe is het nog 24 maanden, maar deze 24 maanden zijn teruggebracht tot slechts 12 maanden. Dat betekent dus dat de Internationale Gezondheidsregeling eind mei 2025 automatisch wet wordt.

We zijn dus niet gevraagd, we zijn niet geïnformeerd en er zal een proces van automatische inwerkingtreding van de Internationale Gezondheidsregeling plaatsvinden. Dit is ongeveer het ergste wat er kan gebeuren als het gaat om de schending van het principe van geïnformeerde toestemming. Dit principe bestaat niet alleen op individueel niveau, maar ook voor democratieën als geheel.

Het bestaat onder de titel zelfbeschikking van het volk, wat één van de grondbeginselen is van de Verenigde Naties in het Handvest van de Verenigde Naties, artikel één van 1946. Dit is de reden waarom we allemaal moeten weten, niet alleen wat er in deze documenten staat, maar we zullen ook duidelijk stellen dat sommige van deze Internationale Gezondheidsreglementen en veranderingen die daarin worden gewijzigd, volledig in strijd zijn met wat wij beschouwen als onze grondwettelijke orde. Er is geen recht op openbare informatie, er is censuur, de mensenrechten worden niet beschermd, er zijn geen checks and balances en het is aan de WHO om te bepalen onder welke juridische status we moeten leven. Dat betekent dat de macht niet meer in handen van het volk zal zijn. En daarom moeten deze onderhandelingen onmiddellijk worden stopgezet en is het een zaak en een plicht voor alle burgers om nu druk uit te oefenen op hun publieke vertegenwoordigers en politieke vertegenwoordigers om ervoor te zorgen dat de politici of politieke vertegenwoordigers begrijpen dat ze hun gelijk gaan halen. Omdat dit slechts een overzicht is en omdat we hier in Europa zijn, en omdat deze regels binnen Europa al tot een alarmerende hoogte zijn doorgedrukt, vonden we het belangrijk om u een gedetailleerder overzicht te geven van de situatie hier in Europa.”